Verslavingspatronen Doorbreken: Vind de Weg naar Vrijheid en Vervulling
Hoe lang vecht je al tegen iets wat je eigenlijk nodig hebt om te voelen?
Verslaving is geen fout. Het is een signaal. Een roep van binnen om gehoord te worden.
Ontdek wat je verslaving je écht probeert te vertellen
Herstel de verbinding met jezelf, voorbij de drang
Leer kiezen voor rust, vrijheid en vervulling
👉 Ben je klaar om niet langer te vluchten, maar echt te leven?
👉 Zet vandaag de eerste stap naar innerlijke vrijheid
Je voelt het nu. Je zit erin. En eerlijk? Het interesseert je misschien geen reet meer.
Niet of het morgen beter gaat. Niet of iemand je begrijpt. Niet wat ze zeggen over verslaving, over ‘gewoon stoppen’, over ‘jij moet het willen’. Je hunkert. Niet naar drank. Niet naar een shot. Maar naar rust. Naar iets dat je op dit moment niet eens onder woorden kunt brengen.
Je voelt het: je bent moe van het vechten. Leeg van binnen. De wereld om je heen raast door, maar jij staat stil. Je probeert het te verbergen, maar je ogen verklappen je al. Je weet niet meer wie je bent. Alleen dát je niet meer wilt blijven waar je nu bent.
Dat is genoeg. Dat verlangen is genoeg. Om te beginnen. Om te ademen. Om te kiezen. Eén keer. En dan nog een keer.
“Je hoeft niet te weten hoe. Alleen dat je niet meer wilt blijven waar je bent.”
Wat als dit geen leven meer is?
Je functioneert. Op papier. Maar binnenin ben je op. Of je bent zo ver weggedreven van jezelf dat je niet eens meer voelt hóé ver. Dat grijpen naar je telefoon, dat drinken, dat ‘even niks willen voelen’ – het is niet omdat je zwak bent. Het is omdat je ooit geleerd hebt dat dit veiliger is dan voelen.
Je bent niet stuk. Je bent afgestompt. En dat is wat overleving doet.
Verslaving is geen keuze. Maar herstel begint met een keuze: stoppen met jezelf verlaten.
Wat verslaving je probeert te vertellen
Je grijpt niet naar middelen. Je grijpt naar rust. Naar liefde. Naar bevestiging. Naar verdoving omdat aanwezig zijn te veel is.
Verslaving is niet het probleem. Het is de rook. De rook van een vuur dat al veel eerder ontstond – toen je gekwetst werd. Toen je iets verloor. Toen je leerde dat voelen gevaarlijk was.
Het patroon is oud. Maar jij bent nieuw. Vandaag. Nu. Je mag iets anders gaan doen.
"De grootste verslaving is de verslaving aan lijden."
Hoe weet je dat het verslaving is?
Je voelt onrust als je ‘het’ niet hebt
Je blijft iets doen terwijl je weet dat het je sloopt
Je liegt – tegen anderen, maar vooral tegen jezelf
Je ervaart schaamte. Die je stilhoudt. En dat weet de verslaving
Het hoeft geen heroïne te zijn. Het kan werk zijn. Eten. Altijd maar helpen. Presteren. Controleren. Alles waardoor je jezelf niet hoeft te voelen.
Je bent niet verslaafd aan het middel. Je bent verslaafd aan het vermijden van jezelf.
Wat er gebeurt in je lijf
Je lijf is moe. Overprikkeld. Of juist verdoofd. Je zenuwstelsel leeft op automatische piloot. Je grijpt niet met je hoofd – je grijpt met je lichaam. Het wil geruststelling. Direct. Niet morgen. Nu.
Adem. Letterlijk. Is je ingang terug. Niet voor ‘zen’. Maar voor leven. Voor voelen. Voor heling.
Wat je nooit geleerd hebt te voelen
Verdriet. Woede. Schaamte. Gemis. Het zijn geen fouten. Het zijn plekken in jou die nooit gehoord zijn. En dus kwamen ze terug. Via patronen. Via verslaving. Via herhaling.
Maar jij kunt leren luisteren. In je tempo. In jouw veiligheid. Je hoeft het niet op te lossen. Alleen aankijken. Voelen. Stap voor stap.
Wat verslaving je afneemt
Je contact met je echte zelf
Je relaties – die langzaam leeg worden of oneerlijk voelen
Je lichaam – dat alleen nog in standje overleven staat
Je vertrouwen – want je blijft falen in je eigen ogen
En dat breekt je. Langzaam. Steeds iets meer.
Tot je voelt: nu is het klaar. En dát is het moment waarop verandering begint.
Waarom je blijft hangen
Gebrek aan eigen waarden!
Omdat het iets geeft. Iets kleins. Iets tijdelijks. Iets dat werkt. Tot het niet meer werkt. En dan… opnieuw. Want je weet niet anders. En niemand heeft je ooit geleerd hoe het anders kan.
Dat is geen zwakte. Dat is een gemis. En dat mag je helen.
De eerste keiharde maar liefdevolle stap
Niet stoppen. Niet clean zijn. Niet de perfecte ochtendroutine.
De eerste stap is toegeven dat je iets aan het vermijden bent. En dat eronder iets ligt dat gezien wil worden. Iets ouds. Iets echts.
Daarna komt de rest. Maar eerst: erkenning. Geen veroordeling. Alleen zien: dit is er, en ik wil het anders.
"Verslaving is een ziekte van de ziel, niet van het lichaam."
oefening:Adem als je grijpt
Stop. Voel je voeten.
Adem: 4 in – 7 vast – 8 uit
Zeg hardop: ik wil iets anders, maar weet nog niet hoe
Leg je hand op je borst. En blijf daar. 3 minuten. Niet weg. Niet wegkijken.
Je lijf weet de weg terug. Als jij durft te blijven.
Spiegelvragen die je liever niet stelt
Wat probeer ik telkens te vermijden?
Waar schaam ik me voor?
Wanneer ben ik mezelf kwijtgeraakt?
Wat zou ik zeggen tegen een ander die dit leeft?
Wat heb ik vandaag nodig om niet opnieuw te grijpen?
In het dagelijks leven: doorbreek het ritueel
Verander 1 moment per dag. Kies iets anders. Breek het patroon.
Zet een timer: 5 minuten voelen, niks doen. Alleen ademen.
Vertel het. Aan één iemand. Zonder plan. Alleen delen.
Schrijf op wat je lijf zegt. Niet wat je hoofd vindt.
Raak jezelf aan. Fysiek. Warm. Menselijk. Terug.
Wanneer je hulp nodig hebt – en mag vragen
Als je blijft vallen. Als je bang bent. Als je schaamt. Als je weet: alleen red ik het niet.
Dat is geen falen. Dat is volwassen zijn. Dapper zijn. En kiezen voor jezelf. Voor je leven.
Wij zijn hier. Niet met oplossingen. Maar met bedding. Met adem. Met spiegels. En met de moed om naast je te blijven staan als jij valt en weer opstaat.
👉 Plan een intake via het 4LIFE Kompas
👉 Ontdek ons traject: Loslaten
Boeken die je kunnen inspireren
"In the Realm of Hungry Ghosts" van Gabor Maté
"The Power of Now" van Eckhart Tolle
"Codependent No More" van Melody Beattie
"Verslaafd aan denken" Jan Geurts
Je bent niet zwak. Je bent wakker.
Het feit dat je dit leest? Betekent dat je er nog bent. Dat er íets in jou leeft. Iets wat wil. Iets wat weet. Iets wat klopt.
“Verslaving is een schreeuw van het hart om liefde.” – André Gerardus Zwanenburg
“Je hoeft niets te overwinnen. Alleen jezelf weer toe te laten.” – Sabina Zwanenburg
Begin. Haperend. Met tegenzin. Met alles wat je voelt. Maar begin.
We wachten niet op je. We lopen al. Je mag aanhaken. Je hoeft het niet alleen te doen.
Meer artikelen ontdekken in Verslavingspatronen Doorbreken
Als je blijft grijpen naar wat je eigenlijk belemmert, vraagt iets in jou om aandacht.
Deze artikelen helpen je herkennen wat je werkelijk nodig hebt, onder de drang, onder de gewoonte. Stap voor stap leer je loslaten wat jou niet meer dient – en ruimte maken voor vrijheid, aanwezigheid en zelfliefde.
